Alle wegen leiden naar Rome

Dit gezegde moet je als fietser altijd in je achterhoofd houden. Vandaag even wat leuke informatie over fietsroutes in verschillende landen. Wanneer je een route gaat fietsen verschilt het per land (en route) op welke manier deze is aangegeven.

Neem als voorbeeld de Noordzee-route in Nederland, wanneer je deze route volgt hoef je niks anders te doen dan de bordjes te volgen, allemaal heel goed geregeld dus. Nog mooier is natuurlijk het Nederlandse knooppuntennetwerk waarbij je je eigen route kan uitstippelen, rustig de nummertjes volgt op mooie geasfalteerde wegen en af en toe ook nog eens op een kaart kan kijken. In Nederland is dit heel normaal. Nu is de route die wij rijden, de Reitsma-route, geen officiële route. Je kan dus niet domweg een bordje ‘Rome’ volgen. Eerdere tochten die ik heb gereden waren vaak wel officiële routes, wat dus altijd met een leuk bordje stond aangegeven denk je. Maar nee, ook dit verschilt per land. Om te beginnen met Oostenrijk waar alles goed verzorgd is en alles is aangepast aan de fietser. Mooie fietspaden, leuke routes en duidelijke bordjes ze hebben het allemaal. In tegenstelling tot Tsjechië waar ze bijna geen fietspaden kennen, laat staan routes of bordjes. In Zwitserland, Italië en Duitsland is dit alles nogal wisselend. Er wordt aan fietsen gedaan en sommige routes zijn heel duidelijk aangegeven. Terug naar wat wij nu doen. Wij rijden voornamelijk op het boekje en van plaats naar plaats, waardoor we dus op een manier bordjes kunnen volgen.

In dit deel van Duitsland staan veel bordjes en staan veel plaatsen aangegeven dus dat is erg makkelijk. Deze bordjes voeren je voornamelijk over geasfalteerde fietspaden en af en toe over een onverharde plattelandsweg. Je kan je misschien wel voorstellen dat, wanneer je vijf bordjes achter elkaar hebt gevolgd en je vervolgens op een onverharde weg fietst en al zo’n 6 km geen bordje hebt gezien, je redelijk het gevoel krijgt dat je verkeerd bent gereden. Vandaag was dat ook zo, maar het kent een groot voordeel: het zorgt voor spanning en avontuur! Je fietst ergens en hebt geen idee of je wel in dat volgende dorpje komt. We zijn vandaag twee maal omgefietst. De eerste keer over een onverhard bospad wat elk moment leek te eindigen en de tweede keer door de streek Rheinhessen, vol met wijnranken, wat ervoor zorgde dat we veel moesten klimmen. Echter dit werd beloond met een schitterende afdaling naar de Rijn. Beide keren zorgde het voor schitterende landschappen, spanning en avontuur.

Schitterend weer was het vandaag niet want het miezerde, wat ervoor zorgde dat we onze regenjas 5 maal aan en uitgetrokken hadden. Ook besloten we op de geplande rustdag van morgen toch te gaan fietsen, zodat we vandaag minder konden fietsen. We bereikten het plaatsje Worms, bekend om zijn domtoren en Luther, wat weer bewees dat alle wegen toch echt naar Rome leiden. Na 90 km te hebben gereden, mogen we erg tevreden zijn en genieten van een heerlijke maaltijd.